ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ O Μελ Γκίµπσον σε µαύρη λίστα

Κυκλοφορεί υπογείως. Μαύρη λίστα στο Χόλιγουντ; Το φάντασµα του µακαρθισµού εξακολουθεί να στοιχειώνει το σταρσίστεµ; Φυσικά, απαντάει πλαγίως η Τζόντι Φόστερ. Παράδειγµα; Ο Μελ Γκίµπσον. Κοίτα να δεις που το «Φονικό όπλο» ανέβηκε στην εκτίµησή µου.

Το «έγκληµα» του 55χρονουΜελ Γκίµπσον διπλό. Και γνωστό. Το πρώτο η ταινία του «Τα πάθη του Χριστού». Οπου οι Εβραίοι όχι µόνο µαστιγώνουν µέχρι θανάτου τον Χριστό, αλλά και το γλεντάνε από πάνω. Το δεύτερο η δήλωσή του. Περίπου είπε ότι για όλους τους πολέµους που έγιναν και γίνονται στον πλανήτη φταίνε οι Εβραίοι.

Τροµερό. Το υιοθετώ; Καθόλου.Αν όµως έλεγε «για όλα τα κακάφταίνε οι κοµµουνιστές» ή ότι οι «Ελληνες είναιγουρούνια»; No problem.

Τέτοια λόγια στο Χόλιγουντ είναι κάτι χειρότερο από σταλινισµό....

«Πιστεύεις πραγµατικά ότιολοκλήρωσες τον κύκλο σου ως ηθοποιός;» ρώτησετον Μελ Γκίµπσον µιαγαλλίδα δηµοσιογράφος τηλεφωνικώς. «Οχι,απλώς αισθάνοµαι ότι µπορώνα ζήσω και χωρίς να παίζω. Η πιθανότητα να µην ξαναβρεθώ µπροστά από τηνκάµερα δεν µε ενοχλεί. Οµως µου είναι αδύνατον να πορευτώ µε την ιδέα ότι δεν θα ξανασκηνοθετήσω». Η Τζόντι Φόστερ λοιπόν, µε δύο Οσκαρ, που σε έναν χρόνο θα πατήσει τα πενήντα, διαθέτει τσαγανό. Ετσι, κόντρα στην (αόρατη) µαύρη λίστα, αποφασίζει να συνεργαστείµε τον Μελ. Κι έτσι κατέφθασε στις Κάννες µαζί µε την ταινία τους «The Beaver», το χτεσινό γκλαµουράτο γεγονός. Απών όµως εκείνος. «Ερχεται µε τη βραδινή πτήση από Λος Αντζελες», µε πληροφόρησε η Τζόντι.

Ο λόγος; Σύµφωναµε δική του εξοµολόγηση:

«Κάθε φορά πουέρχοµαι στο φεστιβάλ, αυτή θα είναι η τέταρτη επίσκεψή µου,είναι σαν να µπαίνω σε τρελοκοµείο. Οποιος περπατάει πάνω στο red carpet καταλαβαίνει τι θέλω να πω. Από τα φλας και τους παπαράτσι δεν βλέπεις τη µύτη σου. Το φαΐ εξαιρετικό. Οµως το σώµασου είναι εδώ, το µυαλό σου κάπου αλλού».

Στην ταινία ο Γκίµπσον υποδύεται οικογενειάρχη και επιχειρηµατία παιδικών παιχνιδιών που πάσχει από κατάθλιψη και που η γυναίκα του (η Φόστερ) τον πετάει έξω από το σπίτι. Μοναδική του συντροφιά, µια µικρή κούκλα - κάστορας κολληµένη στο χέρι του.

«Ο Μελ δούλεψε σκληρά. Το αποτέλεσµα της ερµηνείας του είναι εντελώς δικό του», υπογραµµίζει η Τζόντι Φόστερ. «Μετά απ’ όσα είπε δεν ξέρω αν θα τον αποδεχτούν οι Αµερικανοί». Και η οικονοµική κρίση;
«Α, δεν φαντάζεστε πόσο δραµατικά έχει επηρεάσει τη show business. Με την κλιµάκωση της κρίσης δεν αποκλείεται να φτάσουµε στο εφιαλτικό σηµείο να βλέπουµε ταινίες στο σπίτι µας από το Internet και να βγαίνουµε µόνο για να δούµε blockbusters σε 3D».

Αλλά κάθε πράγµα έχει δύο όψεις. Το «αγοροκόριτσο» ελπίζει σ’ ένα θαύµα. «Μπορεί η κρίση να είναι και ευεργετική. Να πέσει το κόστος κι έτσι να γυρίζονται περισσότερες ανεξάρτητες παραγωγές. Αυτές που οι Ευρωπαίοι εκτιµούν πολύ και οι συµπατριώτες µου τις περιφρονούν».

Σας το είπα. Η Γαλλία ανέκαθεν το άσυλο όλων των «µαυροπινακισµένων» Αµερικανών. Από την τζαζ και τον Κώστα Γαβρά του εµφύλιου πολέµου µέχρι το «Φονικό όπλο» µε το όνοµα Μελ Γκίµπσον!