Ετσι ανακοινώθηκε αγαπητέ επισκέπτη ο θάνατος του Παύλου Μελά, του Ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα. Ο θάνατος , τον βρήκε στα άγια μακεδονικά χώματα στην ηλικία των 34 ετών, αφήνοντας πίσω του την σύζυγο του Ναταλία , η οποία απεβίωσε το 1973 σε ηλικία 101 ετών, και τα δυό του παιδιά, τον Μιχαήλ (Μίκη) και την κόρη του Ζωή (Ζέζα). Από τα χαιδευτικά των παιδιών του ήτανε και το ψευδώνυμο του. Μίκης Ζέζας.
Ο θάνατος του Παύλου, συγκίνησε και συγκλόνισε τον ελληνισμό με αποτέλεσμα, τη δημιουργία ενός ιδαίτερου πλέον ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα στην Μακεδονία, και τον Μακεδονικό αγώνα....
Ο αγώνας αυτός άρχισε περί το 1870, όταν η Βουλγαρία στα πλαίσια του πανσλαβισμού ζητούσε διέξοδο στο Αιγαίο, και στην προσπάθεια της αυτή προσπάθησε με μαχαίρι και σχοινί μέσω των κομιτατζήδων να περάσει στους ντόπιους πληθυσμούς την άποψη ότι κάθε σλαβόφωνος ήταν και … Βούλγαρος.
Πίστευε έτσι η Βουλγαρία , ότι μια εκβουλγαροποίηση του ντόπιου πληθυσμού θα έφερνε στην αγκαλιά της ολόκληρη την Μακεδονία Οι βιαιότητες όμως των βουλγάρων κομιτατζήδων, ήταν το έναυσμα για την πλέον έντονη αντιπαράθεση με τις Βουλγάρικες συμμορίες και έτσι σηματοδοτήθηκε η τελική φάση του αγώνα στον οποίο στρατεύθηκε ο κρατικός μηχανισμός μέσω των προξενείων, ιδιαίτερα ο πρόξενος Κορομηλάς στην θεσσαλονίκη, η έδρα του οποίο ήταν το στρατηγείου του αγώνα, ο Στρατός, και φυσικά ο απλός πληθυσμός.
Και αυτός ο πληθυσμός , ήταν ο …. ξενοδόχος της υπόθεσης που δεν λογάριασαν καλά οι Βούλγαροι. Βλέπετε, ήταν οι εποχές που οι καρδιές μιλούσαν και όχι τα χείλη. Τα χείλη πλάνευαν. Αν δεν μιλούσε κάποιος ελληνικά, χαίρονταν οι Βούλγαροι. Είναι δεν είναι βούλγαρος, θα τον κάνουμε δικό μας, έλεγαν. Πρώτα με το καλό, με κουπόνι για τρόφιμα, με υποτροφίες για σπουδές. Αν δεν περνούσαν αυτά, έπιανε δουλειά το μαχαίρι και η κρεμάλα.
Άμπε μωρέ μπουγκάρσκι! Οι καρδιές είναι αυτές που ξέρουν, και αυτές λαλούν μυστικά και καρδιακά, την Συνείδηση. Γι΄αυτό την πατήσατε!
Ο Παύλος γεννήθηκε το 1870 στη Μασσαλία. Ο πατέρας του ήταν Ηπειρώτης, η μάνα του Κεφαλονίτισσα.Το 1886 σε ηλικία 16 ετών εισάγεται στην Σχολή Ευελπίδων, και το 1892 παντρεύεται την μακεδόνισσα Ναταλία, κόρη του Στέφανου Δραγούμη. Η Ιστορία αρχίζει και πλέκει τα περίεργα υφαντά της. Τον Φεβρουάριο 1904 έρχεται για πρώτη φορά στην Μακεδονία για αναγνώριση, υπό τον μανδύα του ζωεμπὀρου. Αρχικά απογητεύεται Γρήγορα όμως αναθαρεί και με έντονα αγωνιστική πλέον διάθεση, ξαναπερνά στην Μακεδονία ως Μίκης Ζέζας και αρχίζει τον ένοπλο αγώνα, συνεργαζόμενος με τον άλλον γίγαντα , τον υπέροχο έλληνα , μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό (Καραβαγγέλη).
Η τρίτη φορά που μπήκε στην Μακεδονία, τον Αύγουστο του 1904 ήταν η τελευταία.
Μια μακεδόνισσα, η γυναίκα του Ναταλία, τον χάρισε για πάντα, σ΄αυτήν, την ίδια την Μακεδονία, έτσι όπως προέβλεπε το περίεργο υφαντό της Ιστορίας.
Όπως λέει το τηλεγράφημα που παραθέσαμε παραπάνω, ο θάνατος του Παύλου Μελά επισυνέβει στο χωριό Στάτιστα, σημερινό Μελά, στις 13 Οκτωβρίου 1904, σε μια συμπλοκή με τουρκικό στρατιωτικό απόσμασμα. Λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε στο 10λεπτο εξαιρετικό βιντεάκι (σας το συνιστώ εντόνως παρακλητικά…) της τηλεοπτικής εκπομπής "η μηχανή του χρόνου" που παραθέτουμε παρακάτω.
Το κεφάλι του ήρωα αποκόπηκε αρχικά, ενταφιάστηκε σ΄ένα ξωκλήσσι, και αργότερα ξανατάφηκε μαζί με το υπόλοιπο σώμα του στην Καστοριά. Στον ίδιο τάφο εναποτέθηκε και η σορός της αγαπημένη του συζύγου το 1973. Ο Παύλος, ξανασμίγει έτσι με την αγαπημένη του Ναταλία, εξήντα εννέα χρόνια μετά τον θάνατο του, μέσα στους κόλπους της άλλης μεγάλης του αγαπημένης. Της Μακεδονίας.
Αιωνία σου η μνήμα αθάνατε Παύλε! Αξιε της πατρίδας!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου