Μια μέρα, παρουσιάστηκε ένα μικρό άνοιγμα στο κουκούλι. Ο άνθρωπος κάθισε και παρατηρούσε την πεταλούδα για αρκετές ώρες καθώς εκείνη αγωνιζόταν να περάσει το σώμα της μέσα από την μικρή τρύπα. Κάποια στιγμή φάνηκε ανήμπορη να προχωρήσει άλλο.
Έτσι ο άνθρωπος αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα.....
Με ένα ψαλίδι, έκοψε το υπόλοιπο κομμάτι του κουκουλιού. Η πεταλούδα πρόβαλε εύκολα, αλλά είχε πρησμένο σώμα και μαραμένα φτερά. Ο άνθρωπος συνέχισε να παρατηρεί την πεταλούδα, γιατί περίμενε ότι τα φτερά της θα μεγάλωναν και θα άπλωναν για να στηρίξουν το σώμα της, το οποίο θα ξεπρηζόταν σιγά - σιγά.
Κάτι τέτοιο, όμως, δεν έγινε.
Αντίθετα, η πεταλούδα πέρασε την υπόλοιπη ζωή της σέρνοντας το πρησμένο της σώμα και έχοντας μαραμένα φτερά. Ποτέ δεν μπόρεσε να πετάξει.
Αυτό που ο άνθρωπος, με την καλοσύνη και την βιασύνη του, δεν κατάλαβε ήταν πως ο αγώνας για να βγει η πεταλούδα από το άνοιγμα, ήταν ο τροπος με τον οποίο ο Θεός διοχέτευε υγρό από το σώμα της προς τα φτερά, ούτως ώστε να είναι έτοιμη να πετάξει μόλις ελευθερωθεί από το κουκούλι.
Μερικές φορές, οι δυσκολίες είναι ακριβώς αυτό που έχουμε ανάγκη στη ζωή μας. Αν ο Θεός μας επέτρεπε να διασχίσουμε τη ζωή χωρίς εμπόδια, δεν θα αποκτούσαμε τη δύναμη που δικαιούμαστε.
Δεν θα πετούσαμε ποτέ...
dkaravasilis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου