Ἀπὸ τὴν διαδικτυακὴ σαγήνηΚατέβηκα νὰ πάρω σουβλάκια ἐδῶ στὴ γειτονιά μου. Τὸ μαγαζὶ ἄδειο. Περίμενα νὰ γίνει ἡ παραγγελία μου ὥσπου… Ἀκούω πίσω μου, μιὰ βελούδινη φωνή, νὰ ζητάει τὸ ἀφεντικό. Ὁ ὑπάλληλος τοῦ εἶπε πὼς ἀπουσιάζει.Γυρίζω καὶ βλέπω τὸν ἄγνωστο. Στεκόταν δίπλα μου.
Ἕλληνας περίπου στὰ 35, ἀδύνατος,πάρα πολὺ ἀδύνατος. Στὰ χέρια του κράταγε 3 πακέτα χαρτομάνδηλα. Στὰ μάτια του τσακίστηκε ἡ ψυχολογία μου…
-Ψάχνω δουλειά, κύριε, μοῦ εἶπε.Γυρνάω παντοῦ ἐδῶ καὶ 6 μῆνες. Δὲν θέλω ἔνσημα καὶ ἀσφάλεια. Θέλω ἕνα μικρὸμεροκάματο καὶ τὴν ἀξιοπρέπειά μου…
«Τράβηξε τὰ μάτια του» καὶ κοίταξε στὸβάθος, στὴ σούβλα μὲ τὸν γῦρο κοτόπουλο.
Κατάλαβα…
-Ἔχω νὰ φάω ἀπὸ χθὲς τὸ πρωί, μοῦ εἶπε,καὶ κίνησε πρὸς τὴν πόρτα.
Τοῦ ἔδωσα τὰ σουβλάκια μου. Ἔτσι χωρὶςτὴν παραμικρὴ σκέψι.
Δίπλα μου μιὰ κυρία, γύρω στὰ 60, ἔβλεπεσιωπηλή. Ἀνοίγει τὸ ψυγεῖο καὶ βγάζει μιὰ coca cola. Τοῦ τὴν δίνει, ζητώνταςτου συγγνώμη ποὺ μόνο αὐτὸ μποροῦσε νὰ προσφέρῃ.
Ὁ ἄγνωστος, τὴν κοιτάζει, καὶ τῆςλέει πολὺ δειλά·
-Σᾶς εὐχαριστῶ πάρα πολύ, ἀλλὰ δὲν θὰπάρω τὴν coca cola. Εἶναι πολυτέλεια γιὰ μένα. Ἄλλωστε ἂν τὴν πιῶ, θὰ χωνέψω,καὶ θὰ πεινάσω πιὸ γρήγορα…
Ἔνιωσα ἐξαιρετικὰ ἄβολα. Ἔφυγα. Ἄναψατσιγάρο καὶ περπάτησα στὸ κρύο, μπᾶς καὶ καταλάβω… Ἐγὼ πίνω τὴν coca cola, γιὰνὰ χωνέψω τὴ λαιμαργία μου, ἐνῷ κάποιος ἄλλος δὲν τὴν πίνει γιὰ νὰ «ἐπιβραδύνει»τὴν πεῖνα του…
Γιῶργος Σιώπας
http://www.xrspitha.gr
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/03/coc-cola.html#ixzz1pg7nbpK6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου