Γερόντισσα Γαβριηλία... φωτογραφία αγιότητας

Πρόκειται για την γνωστή σε πολλούς μοναχή, γερόντισσα Γαβριηλία (1897-1992).
"ανάργυρη, νηπτική, ασκήτρια και ιεραπόστολος των λεπρών, των τυφλών και των απολωλότων..."
Έχω την τύχη να μου χουν δώσει  μια φωτογραφία σπάνια. Πήρα ευλογία να την αναρτήσω, προς παρηγοριά  ότι  υπάρχει αγιότητα ανάμεσά μας σ' αυτούς τους χαλεπούς καιρούς .

Και νομίζω  ότι   είναι  μεγάλη ενίσχυση και ανάγκη τέτοια  φυλαχτά, γιατί σίγουρα μας περιμένουν και χειρότερα (από ρασοφόρους και μη).

Στο - εξαιρετικό από κάθε πλευρά - βιβλίο που έχει γραφτεί γι αυτήν.....



«Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ», στη σελ.452  που αναφέρεται στην κηδεία της, διαβάζουμε:
«...την ώρα όμως που τη συνοδεύανε μοναχές στον τάφο, η καρδιά δεν άντεχε άλλο. Τότε ο Δεσπότης θέλησε να δει για τελευταία φορά το πρόσωπό της. Κανείς δεν ανέπνεε. Όσοι το είδαμε, κάναμε το σταυρό μας. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις το πρόσωπο του ανθρώπου που είδε...

Δοξάσαμε με ένα στόμα τον Θεό και την κατεβάσαμε στον τάφο που ήταν στρωμένος με πέταλα λουλουδιών....»

Η παρακάτω φωτογραφία είναι από αυτή τη στιγμή... από άνθρωπο παρόντα στο απερίγραπτο συμβάν. Η γερόντισσα είχε ήδη «κοιμηθεί» μια μέρα πριν...

Βλέποντάς την μου θυμίζει αυτό που έλεγε για τον θάνατο:

  " όπως ένα λουλούδι διαπερνάει τον τοίχο και βρίσκεται σε έναν  άλλο κήπο,

έτσι κι ο άνθρωπος μεταβαίνει στην άλλη ζωή..."


Προσωπικά, έχω συγκλονιστική εμπειρία
από την ανακομιδή των λειψάνων της...
Την ευχή της να  χουμε...
Πολύ λίγα, στην τύχη, από την πνευματική παρακαταθήκη της:
ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΥΠΟΓΡΑΦΩ ΕΝ ΛΕΥΚΩ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ...
Ο, ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΑΣ ΓΡΑΨΕΙ...
Να σκέπτεστε και να βλέπετε μόνο το ΦΩΣ.
Όλα τα άλλα είναι παρενθέσεις που δεν πρέπει να αφήνουν ούτε ίχνος πάνω σας..
Ποτέ να μην λές «γιατί περνώ αυτό»; Ή όταν βλέπεις τόν άλλο με τη γάγγραινα, τον καρκίνο ή την τύφλωση, να μην λές «γιατί το περνά αυτό»;
Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης...
Τότε θα βλέπεις όπως οι Άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι:
ΟΛΑ στο σχέδιο τού Θεού. ΟΛΑ.
Δεν πρέπει να παραδοθούμε στο Θέλημά Του. Αυτό το κάνουν οι στρατιώτες. Εμείς τα Παιδιά Του, πρέπει να Του το προσφέρωμε το θέλημά μας μαζύ με όλον τον εαυτό μας. Στο χάλι του. Και να Του πούμε:
«Σου προσφέρω όλα μου τα στραβά και τα ατελή. Κάνε τα ίσια».
Η ζωή της Εκκλησίας βρίσκεται πέρα από κάθε ηθική πειθαρχία ή θρησκευτικά καθήκοντα. Είναι υπέρβαση της Ηθικότητας στην Πνευματικότητα.

pblogs.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/05/blog-post_757.html#ixzz1ttdxiqZY