Τά τελευταία χρόνια ἔχει παρατηρηθεῖ μία αὔξηση τοῦ φαινομένου τῆς ἐμφάνισης διαφόρων ξένων χριστιανικῶν ἱεραποστολῶν, προτεσταντικοῦ τύπου, οἱ ὁποῖες μάλιστα ἀγοράζουν ὥρα σὲ διάφορα τοπικὰ κανάλια τῆς βορείου Ἑλλάδας γιὰ νὰ κάνουν θρησκευτικὴ προπαγάνδα, δηλαδὴ ἕνα εἶδος ἔντεχνου προσηλυτισμοῦ, ἂν καὶ τὸ ἑλληνικὸ σύνταγμα τυπικὰ ἀπαγορεύει τὸν προσηλυτισμό.
Πρόσφατα μάλιστα ἐντυπωσιάστηκα ἀπὸ κανάλι πόλης τῆς κεντρικῆς Μακεδονίας, ὅπου παρουσιάζεται κάθε Κυριακὴ μία τελετὴ εὐαγγελιστῶν σὲ ἕνα χῶρο ὅπου λέγεται χῶρος λατρείας καὶ ὁ ὁποῖος θυμίζει περισσότερο αἴθουσα διαλέξεων, φυσικὰ χωρὶς καμία λατρευτικὴ εἰκόνα ποὺ νὰ θυμίζει ὁτιδήποτε ποὺ νὰ ἔχει σχέση μὲ τὴν Ὀρθοδοξία.
Φανερὸ εἶναι πὼς κάποια κεφάλαια εἰσρέουν κυρίως ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ εὐρωπαϊκὲς χῶρες ὅπως Γερμανία καὶ Μεγάλη Βρετανία, γιὰ νὰ προσελκύσουν διάφορους ἀφελεῖς Ἕλληνες πολίτες οἱ ὁποῖοι μέσα στὴν δίνη τῆς μεγάλης κρίσης ποὺ περνᾶ ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία, πέφτουν εὔκολα θύματα ὅλων αὐτῶν τῶν μεγαλόσχημων «θεατρίνων- ἱεροκηρύκων», ποὺ ἐμφανίζονται συνήθως σὰν οἱ γνήσιοι ἑρμηνευτὲς τῆς βίβλου καὶ συνεπῶς σὰν οἱ πιὸ σωστοὶ ἀπὸ ὅλους χριστιανοί....
Ἄσχετα βέβαια ἂν καὶ οἱ ἴδιοι μεταξύ τους ποτὲ δὲν συμφωνοῦν, καθὼς ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἔχει καὶ τὴν δική του ἐκκλησία κατὰ τὸ πρότυπο τῶν Ἀμερικανῶν. Αὐτοὶ οἱ «ἠθοποιοὶ» τῆς θρησκείας, κρατᾶνε πάντα ἐπιδεικτικὰ μία βίβλο στὸ χέρι τους, χρησιμοποιοῦν μεγαλόσχημα ρητορικὰ σχήματα, ξέρουν καλὰ πὼς νὰ γοητέψουν μὲ διάφορες θεατρικὲς χειρονομίες καὶ δραματικὲς στάσεις, ἐπιδιώκοντας νὰ αἰχμαλωτίσουν συναισθηματικά τους ἀκροατὲς-πιστούς τους.
Ὅταν εἶχα κάποτε ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ θρησκευτικὸ φαινόμενο τῶν ΗΠΑ, δηλαδὴ μὲ αὐτὴ τὴν πανσπερμία τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῶν ἱεροκηρύκων-σόουμαν, κατάλαβα ὅτι τὸ σύστημα αὐτὸ λειτουργεῖ ὅπως λειτουργοῦσε ἐδῶ καὶ χρόνια στὴν Ἑλλάδα τὸ πολιτικὸ σύστημα. Καὶ ὅλοι ξέρουμε ποῦ μᾶς ὁδήγησε αὐτὸ τὸ πολιτικὸ σύστημα. Στὴν Ἀμερικὴ ὁ κάθε ἔξυπνος ταλαντοῦχος ἱεροκήρυκας, ἔχοντας σχεδὸν πάντα μαζί του ἕνα μεγάλο τηλεοπτικὸ κανάλι πανεθνικῆς ἐμβέλειας, διευθύνει μία τεράστια ἐπιχείρηση καταγοήτευσης πιστῶν μὲ ἀποτέλεσμα τὰ ἑκατομμύρια τῶν ἀφελῶν νὰ συρρέουν στὰ ταμεῖα του. Ἀλλὰ τὸ φαινόμενο αὐτὸ δὲν σταματᾶ ἐδῶ. Καθὼς ὑπάρχει ἕνας πολὺ μεγάλος ἀνταγωνισμός, ὁ καθένας προσπαθεῖ νὰ ξεπεράσει τὸν ἄλλο καὶ ἔτσι φτάνουμε σὲ ἀκραῖες καταστάσεις ὅπως νά… πουλοῦν δισκοπότηρα καὶ θεια κοινωνία μέσω ταχυδρομείου, (ἀπὸ διαφήμιση τοῦ ἀμερικανικοῦ προτεσταντικοῦ καναλιοῦ Daystar), ἢ νὰ θεραπεύουν διάφορους ἀφελεῖς ἀρρώστους, μᾶλλον προπληρωμένους, σκουντώντας τους στὸ μέτωπο καὶ ρίχτοντάς τους στὸ ἔδαφος. Ἐδῶ διακρίθηκε ὁ γνωστὸς μεγάλος «θεραπευτὴς ἱεροκήρυκας», Μπένυ Χίν, ποὺ κυριολεκτικὰ ὅταν τὸν παρακολούθησα σὲ κάποια τηλεοπτικὰ θεραπευτικά του σόου, ἔμεινα ἀποσβολωμένος ἀπὸ τὸ μεγάλο ὑποκριτικό του ταλέντο. Ἕνα ἄλλο εὐτράπελο ὅλης αὐτῆς τῆς θρησκευτικῆς τηλεοπτικῆς παράστασης, εἶναι τὸ παραλήρημα στὸ ὁποῖο ὁδηγοῦν πολλοὺς ἀπὸ τοὺς πιστούς τους. Στὸ τέλος μίας ἀκόμα συγκλονιστικὴ ὁμιλίας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς σαγηνευτὲς ἱεροκήρυκες, οἱ «πιστοὶ» πέφτουν συγκλονισμένοι στὸ ἔδαφος, κλαῖνε καὶ ὀδύρονται, πολλοὶ χτυπιοῦνται ἀκόμα καὶ στὸ πάτωμα, ζητώντας… συγχώρεση ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τους, φτάνουν δηλαδὴ ἀκόμα καὶ στὸ σημεῖο τοῦ δαιμονισμοῦ, γιὰ νά…σώσουν τὶς ψυχές τους. Ἀλλὰ τὸ πιὸ ἐνδιαφέρων κομμάτι αὐτῆς τῆς ψυχοπαθολογικῆς θρησκευτικότητας, εἶναι οἱ λεγόμενοι «χαρισματικοί». Αὐτοὶ πιστεύουν ὅτι πέφτοντας στὸ ἔδαφος καὶ κάνοντας ὅλα τὰ παραπάνω, παίρνουν τὴν φώτιση ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ στὴ συνέχεια σὰν νέοι «ἀπόστολοι»… μιλοῦν ξένες γλῶσσες, ἡ περιφημη γλωσσολαλιά. Ο Σεραφεὶμ Ρόουζ, ὁ μεγάλος αὐτὸς Ἀμερικανός, ἅγιος της Ὀρθοδοξίας, στὸ βιβλίο του, «Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Θρησκεία τοῦ Μέλλοντος», ξεσκεπάζει αὐτὴ τὴν ἀπάτη καθὼς ἀποδεικνύει πὼς ὄχι μόνο μετὰ τὴν «φώτισή» τους δὲν μιλοῦν ξένες γλῶσσες, ἀλλὰ μονάχα διάφορες ἀκατανόητες ἀσυναρτησίες, ποὺ τὶς ὀνομάζουν «θαῦμα». Ἕνας ἄλλος Ἀμερικανὸς ἀναζητητής, ποὺ προέρχεται ἀπὸ μία μεγάλη προτεσταντικὴ οἰκογένεια, ὁ Frank Scheffer, στὸ βιβλίο του, «Ἀναζητώντας τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη στὸν Αἰώνα τῶν Ψεύτικων Θρησκειῶν», τονίζει χαρακτηριστικὰ πως τὸ σχίσμα τῶν Παπικῶν καὶ στὴ συνέχεια ἡ ὁριστικὴ ἀποκοπὴ τῶν Προτεσταντῶν ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Παράδοση, ὁδήγησε στὸ σημερινὸ ψυχοφθόρο δυτικὸ πολιτισμό, μὲ ὅλα τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα τῆς τεράστιας πνευματικῆς καὶ κατὰ συνέπεια καὶ τῆς ὑλικῆς κρίσης τῆς σύγχρονης ἀνθρωπότητας. Στὸ ἴδιο ὑπέροχο βιβλίο, παρομοιάζει τὴν προτεσταντικὴ πανσπερμία τῶν ΗΠΑ σὰν τό, «Κουτὶ τῆς Πανδώρας», ποὺ ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν καταστροφή.
Τὸ θλιβερὸ ὅμως σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι πὼς καὶ πολλοὶ Ἕλληνες, στὴν πατρίδα τῆς Ὀρθοδοξίας, γίνονται θύματα ὅλης αὐτῆς τῆς ἀπάτης τῶν διαφόρων προτεσταντικῶν καὶ ἄλλων νεοταξικῶν δογμάτων, ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ διαστρέψουν τὴν ψυχὴ τοῦ νεοέλληνα ἀπὸ τὶς παραδοσιακὲς ὀρθόδοξες ἀξίες του καὶ νὰ τὸν μετατρέψουν σὰν ἀκόμα ἕνα θύμα των θρησκευτικῶν ἐμπόρων ποὺ μετροῦν μὲ τεράστια κεφάλαια τὶς προσηλυτιστικές τους ἐπιτυχίες.
Σὲ αὐτό, γιὰ νὰ εἴμαστε εἰλικρινεῖς, συμβάλλει καὶ ἡ τὰ τελευταία χρόνια ἀπαξίωση τῆς παράδοσής μας, ὅτι δηλαδὴ πιὸ πολύτιμο ἔχει νὰ ἐπιδείξει ὁ ἑλληνισμὸς καὶ ἡ Ὀρθοδοξία. Επίσης σημαντικὸς παράγοντας τῆς ἐπιτυχίας ὅλων αὐτῶν τῶν θρησκευτικῶν λαοπλάνων, εἶναι καὶ ἡ μεγάλη κρίση ποὺ περνᾶ ἡ χώρα μας, δημιουργώντας ὅλο καὶ περισσότερα εὔκολα θύματα στοὺς «ἱεραποστόλους τοῦ τίποτα» καὶ στοὺς λαοπλάνους τοῦ χριστιανισμοῦ. Η ἑλληνικὴ ἐκκλησία δὲν πρέπει νὰ «κοιμᾶται», ἀλλὰ πρέπει νὰ σταθεῖ στὸ ὕψος τῆς γιατί ἕνα μικρόβιο ἀρχίζει ἀπὸ ἕνα ὄργανο καὶ στὸ τέλος καταφέρνει νὰ νεκρώσει ὅλο τὸν ὀργανισμό.
Θὰ κλείσω μὲ μία προσωπικὴ ἐμπειρία πρὶν ἀπὸ χρόνια ὅταν ἤμουν στὸ Παρίσι. Σὲ ἕνα σπουδαστικὸ διαλλειμα μὲ ἕνα φίλο μου ἀποφασίσαμε νὰ πᾶμε νὰ ἐπισκεφτοῦμε μία φίλη μας, τὴν Ἑλένη, ποὺ εἶχε παντρευτεῖ ἕνα Ὀλλανδὸ στὴν Χάγη τῆς Ὀλλανδίας. Ἀφοῦ φτάσαμε ἀργὰ τὸ βράδυ κοιμηθήκαμε καὶ τὴν ἑπόμενη μέρα ἀρχίσαμε τὴν ξενάγηση στὴν Χάγη, μία πραγματικὰ πανέμορφη πόλη.
Ἡ Ἑλένη μᾶς πῆγε καὶ σὲ ἕνα ναὸ προτεσταντικό, ποὺ ὅπως μᾶς εἶχε πεῖ θὰ ἐντυπωσιαστοῦμε ἀπὸ τὸ ἐσωτερικό του. Αὐτὸ τὸ ἐσωτερικὸ ἦταν ἕνας ὄχι πολὺ μεγάλος χῶρος μὲ ξύλινους πάγκους ποὺ κοίταζαν πρὸς τὸ ὑποτιθέμενο ἱερό του ναοῦ. Ἐκεῖ δοκίμασα πράγματι μία μεγάλη ἔκπληξη. Τὸ ὑποτιθέμενο ἱερὸ δὲν ἦταν ἄλλο ἀπὸ ἕνα μεγάλος γκρίζος βράχος, ποὺ ξεχώριζε γιὰ τὴν ἀνώμαλη ἐπιφάνειά του μὲ ἕνα μεγάλο ξύλινο σταυρὸ καρφωμένο κάπου στὴν μέση.
Ὅταν πλησίασα μὲ ἀπορία, ἐνῶ οἱ ἄλλοι συζητοῦσαν γι’ αὐτὸ τὸ πρωτότυπο ἱερό, μοῦ ἔκανε ἐντύπωση μία ἀνεπαίσθητη δυσωδία καὶ κάτι ποὺ διέκρινα στὸ πάτωμα σὲ μία ἄκρη τοῦ βράχου.
Κάτι μαῦρα σημάδια ποὺ κινοῦνταν πολὺ γρήγορα. Πλησίασα καὶ ἄλλο γιὰ νὰ δῶ τί συμβαίνει καὶ τότε δοκίμασα καινούργια ἔκπληξη. Ἐκεῖ στὴν ἄκρη τοῦ βράχου βρίσκονταν μία φωλιὰ ἀπό… μικροὺς ποντικοὺς ποὺ κυκλοφοροῦσαν ἀμέριμνοι, σίγουρα καλοταϊσμένοι. Γύρισα πίσω καὶ ρώτησα τὴν Ἑλένη τί εἶναι αὐτὸ καὶ ἐκείνη ἐπέμενε πὼς αὐτὸ δείχνει τὴν… ἱερότητα τοῦ βράχου, ἀφοῦ οἱ ποντικοὶ κυκλοφοροῦν χωρὶς κανένα φόβο.
Αἰσθάνθηκα περίεργα καὶ θυμήθηκε ἕνα ντοκιμαντὲρ ποὺ εἶχα δεῖ τότε πρόσφατα στὴν γαλλικὴ τηλεόραση ποὺ ἔδειχνε ἕνα μεγάλο ναὸ τῶν Ἰνδουιστῶν ποὺ ἦταν ἀφιερωμένος στοὺς… ποντικούς. Οἱ ἀκαθαρσίες ἦταν ἐκεῖ τὸ ἱερὸ στίγμα τοῦ προσκυνηματικοῦ ναοῦ, ὅπου χιλιάδες Ἰνδουιστὲς πηγαίνουν κάθε χρόνο γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὰ …ποντίκια. Λέτε νὰ φτάσουμε καὶ ἐμεῖς σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο; Ἀλλοίμονό μας!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου