Ο ανεπίσημος πρώτος εθνικός ύμνος των Ελλήνων στα χρόνια της επαναστάσεως.

Ω, λυγηρόν και κοπτερόν σπαθί μου,
κι εσύ τουφέκι, φλογερόν πουλί μου.
Εσείς τον Τούρκον σφάξατε,
τον τύραννον σπαράξατε,
ν' αναστηθεί η Πατρίς μου,
να ζήσει το σπαθί μου.

Για της Πατρίδος την Ελευθερίαν,
για του Χριστού την πίστιν την αγίαν,
γι' αυτά τα δύο πολεμώ,
μ' αυτά να ζήσω επιθυμώ
και αν δε τα αποκτήσω,
τι μ' ωφελεί να ζήσω;

Το πατριωτικό αυτό ποίημα, που ήταν πολύ διαδεδομένο επί Τουρκοκρατίας, αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Κοκκινάκη (1781 Αίγινα - 1831 Χίος), λόγιο της εποχής.....


Λόγο της ευρείας χρήσης του από τους αγωνιστές της Ελευθερίας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ο ανεπίσημος εθνικός ύμνος των Ελλήνων της εποχής εκείνης.

Ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε τον Υμνο εις την Ελευθερία το 1823 , ο οποίος από το 1865  καθιερώθηκε ως ο Εθνικός μας Ύμνος.

Πηγή