Καταστροφή ή σωτηρία;

Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός σ' ένα ακατοίκητο τροπικό νησί, μόνος και έρημος. Με πολλούς τρόπους, χωρίς εργαλεία, εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του, κατάφερε να φτιάξει μια ξύλινη καλύβα για να μπορέσει να προστατευτεί κατά την περίοδο των βροχών....



Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύβα όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα. Όμως την 2η κιόλας μέρα ένας κεραυνός έκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη. Ο ναυαγός, που πρώτα δόξαζε τον Θεό για την σωτηρία του, τώρα αναλύθηκε σε δάκρυα.

- Γιατί Θεέ μου; άρχισε να λέει και να παραπονιέται για την καταστροφή.
Και ενώ η απελπισία πλημμύριζε την καρδιά του, άκουσε απο το πέλαγος το σφύριγμα ενός μεγάλου πλοίου.
Σε λίγο μια βάρκα ήταν στην παραλία.

- Πως με βρήκατε σε τούτη την ερημιά; τους ρώτησε.
- Είδαμε, του είπαν, το σινιάλο του καπνού απο την φωτιά που άναψες!

Όταν βλέπεις τα όνειρα, τις επιδιώξεις και τα έργα σου κάποιες φορές να γίνονται στάχτη και αποκαίδια, μην απελπίζεσαι.

Γιατί στ' αλήθεια: "Τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν".

Πηγή